Anadolu’dan Çanakkale 1915’e Bakış
15 yıldır Gelibolu Yarımadası Tarihi Alanı’nda Alan Kılavuzluğu yapmaktayım. Geçen yıl savaşların 100. yılı sebebiyle Çanakkale Kahramanı ve gazisi hemşerileri Çiçekdağı Safalı Köyü’nden Mehmet Çavuş (Canpolat) ve tüm şehitlerimiz için yaptıkları helvaları dağıtmak için Kırşehir Kent Konseyi üyelerini gezdirirken bir arkadaş getirdiği destanı bana vererek okumamı istedi. Bu destan, bütün ailesini Çanakkale’de şehit veren Kırşehir ili Mucur İlçesi Küçükkavak Köyü’nden Aşık Sülük Hüseyin’in kızı Haçca Kadının ağıtı, destanıydı. Haçca Kadın Birinci Cihan Harbi’nde Çanakkale Cephesinde kocasını, oğulları Mehmet, Hasan,Sali ve Ali’yi Çanakkale’de şehit verir. Küçükoğlu Hüseyin ile kalakalır köyünde. Bu acıyı aşağıdaki ağıtla dile getirir:
Bülbüller ötüyor seher çağında,
Kan damlıyor kekilinin yağında,
Yar ayrıldı ciğerimin bağında,
Kader böyle imiş kime ne deyim.
***
Kucağımda çekip yari aldılar,
Aldılar da yad ellere saldılar,
Kollarımı ta kökünden kırdılar,
Kader böyle imiş kime ne deyim.
***
Aşağıdan gelir atlı araba,
Güvenilmez İngiliz’e Arab’a,
Şimdi gönül bağım viran haraba,
Kader böyle imiş kime ne deyim.
***
Çanakkale haramiden geçilmez,
Kan olmuş suları bir tas içilmez,
Ali’m küçük el içinde seçilmez,
Kader böyle imiş kime ne deyim.
***
Mehmet’imin iki kolu sırmadan,
Hasan’ınımın bıyıkları burmadan,
Sali yavrum muradına doymadan,
Kader böyle imiş kime ne deyim.
***
Körpe kuzulara ağlıyor Haçça,
Bize sebep oldu şu soyka maçça,
Kametim büküldü ak düştü saça,
Kader böyle imiş kime ne deyim.
(Kırşehir Destanları adlı kitaptan)
İşte Çanakkale Anadolu için bundan dolayı önemlidir. Anadolu varını yoğunu Çanakkale’ye gömmüştür. Çanakkale bu yönden Türk Milletinin Kabe’si olmuştur. Bu gün aldığımız nefesimizi, Çanakkale’de ve dünyanın dört bir köşesinde bu vatan ve millet için son nefeslerini veren şehitlerimize şükran ve minnet borçluyuz. Ruhları şad, mekanları cennet olsun.